یک بانکدار، یک کارگر و یک مهاجر دور میزی با ۲۰ کلوچه نشسته‌اند. بانکدار ۱۹ کلوچه برمی‌دارد و به کارگر هشدار می‌دهد: «مراقب باش، مهاجر کلوچه‌ات را از تو می‌گیرد.»
اگرچه این مطلب مربوط به ۸ فوریه ۲۰۲۴ است، فکر می‌کنم انتشار آن الان مفید باشد زیرا بسیاری از پروژه‌های ۲۰۲۵ و نه پروژه‌های من، درامف/ترامپ، نه پروژه‌های معاون رئیس‌جمهور ونس، دولت‌های نئونازی آنها و حزب فاشیست/طمع‌ورزی جمهوری‌خواهان مردمی به جمهوری دموکراتیک ما، دموکراسی، آزادی‌ها، آزادی‌های مدنی، حقوق مدنی و حقوق بشر ما، شامل تبلیغات، فریب و دستکاری مسائل مهاجرتی است که ما به عنوان یک ملت با آن روبرو هستیم. درامپ / ترامپ، جمهوری‌خواهان / حرص و طمع بر مردم - جمهوری‌خواهان کنگره را مجبور کرد تا قانون تخصیص بودجه اضطراری امنیت ملی را برای نجات مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود کنار بگذارند، اگر تصویب شود، او چیزی برای پایه‌گذاری مبارزات انتخاباتی خود نخواهد داشت. ببینید که چقدر برای کشور خوب پیش رفت. از FactCheck.org
افشای اطلاعات نادرست درباره لایحه مهاجرت دو حزبی
ارسال شده در
حتی پیش از آنکه گروهی از سناتورهای دو حزب در ۴ فوریه از متن لایحه اصلاح قانون کمک‌های خارجی و مهاجرت رونمایی کنند، این لایحه با مخالفت قابل توجهی از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق، و دیگر رهبران جمهوری‌خواه مواجه شد.
پیش از انتشار این لایحه ، سناتور جمهوری‌خواه تد کروز آن را «توده‌ی عظیمی از مزخرفات» توصیف کرد . کروز پس از دیدن آن گفت: «معلوم شد که ارزیابی من بیش از حد مهربانانه بوده است.»
در ۷ فوریه، این لایحه پس از مخالفت همه اعضای سنا به جز چهار جمهوری‌خواه و چند دموکرات، در سنا رد شد . برخی از انتقادات مطرح شده توسط جمهوری‌خواهان مخالف این لایحه، مبتنی بر تحریف آنچه که این لایحه انجام می‌دهد و آنچه انجام نمی‌دهد، بود.
بخش عمده‌ای از جنجال‌ها بر سر بخشی از این لایحه بود که به دولت اختیار اضطراری می‌داد تا افرادی را که به طور غیرقانونی از مبادی ورودی وارد ایالات متحده می‌شوند، حتی اگر درخواست پناهندگی داشته باشند، «به طور خلاصه اخراج» کند. در حالی که ترامپ استدلال می‌کند که روسای جمهور از قبل این اختیار را دارند، واقعیت این است که وقتی او سعی کرد از این نوع اختیار استفاده کند، دادگاه‌ها مانع او شدند.
ترامپ و دیگر جمهوری‌خواهان همچنین گفته‌اند که این لایحه اجازه ورود تا ۵۰۰۰ نفر به صورت غیرقانونی در روز را می‌داد، اما این هم دقیق نیست.
ما توضیح خواهیم داد که در این دو مورد، چه مواردی در قانون ذکر شده و حقایق در مورد آنها چیست.
خلاصه لایحه
این لایحه ۱۱۸ میلیارد دلاری که «قانون تخصیص بودجه اضطراری تکمیلی امنیت ملی» نامیده می‌شود، به دنبال تغییرات قابل توجهی در سیاست مرزی بود. این لایحه شامل بودجه‌ای برای ساخت موانع مرزی بیشتر، گسترش چشمگیر بازداشتگاه‌ها و استخدام مأموران بیشتر اداره مهاجرت و گمرک و گشت مرزی، افسران پناهندگی و قضات مهاجرت برای کاهش انباشت چندین ساله پرونده‌ها برای تعیین صلاحیت پناهندگی بود. این لایحه به دنبال تسریع روند پناهندگی بود و اساساً در بیشتر موارد به سیاست موسوم به «گرفتن و آزاد کردن» که به موجب آن مهاجران تا زمان رسیدگی به درخواست پناهندگی در ایالات متحده آزاد می‌شوند، پایان می‌داد. و این لایحه می‌توانست استاندارد شواهد مورد نیاز برای کسب وضعیت پناهندگی را افزایش دهد.
این لایحه همچنین بودجه بیشتری را برای جلوگیری از قاچاق فنتانیل و انسان فراهم می‌کرد و شامل ۶۰ میلیارد دلار کمک به اوکراین و ۱۴ میلیارد دلار به اسرائیل می‌شد.
یکی از طراحان این لایحه، سناتور جمهوری‌خواه جیمز لنکفورد، پیش از رأی‌گیری از صحن سنا گفت: «این لایحه همه چیزهایی را که من می‌خواستم، همه چیزهایی را که همکاران دموکراتم می‌خواستند، ندارد. اما قطعاً تفاوت ایجاد می‌کند.»
در آستانه رأی‌گیری، لنکفورد همکاران جمهوری‌خواه خود را متهم کرد که به جای دلایل سیاسی، با این لایحه مخالفت می‌کنند.
لنکفورد در سی‌ان‌ان گفت : «جالب است: جمهوری‌خواهان، چهار ماه پیش، بودجه‌ای برای اوکراین، اسرائیل و مرز جنوبی ما اختصاص ندادند، زیرا ما خواستار تغییر در سیاست‌ها بودیم. و حالا، جالب است که چند ماه بعد، وقتی بالاخره به پایان کار نزدیک می‌شویم، می‌گویند: «اوه، شوخی کردم، من واقعاً نمی‌خواهم قانون تغییر کند، زیرا امسال سال انتخابات ریاست جمهوری است.»
این لایحه همچنین توسط چندین گروه که معمولاً با جمهوری‌خواهان همسو هستند، مانند اتاق بازرگانی ایالات متحده و هیئت تحریریه وال استریت ژورنال، حمایت شد . شورای ملی گشت مرزی ، اتحادیه‌ای که نماینده حدود ۱۸۰۰۰ مأمور گشت مرزی است، نیز از این لایحه حمایت کرد .
روزانه ۵۰۰۰ مهاجر غیرقانونی را «نمی‌پذیرد»
پیش از رأی‌گیری، استیو اسکالیس، رهبر اکثریت مجلس نمایندگان، در رسانه‌های اجتماعی گفت که این لایحه «روزانه ۵۰۰۰ مهاجر غیرقانونی را می‌پذیرد». سناتور جمهوری‌خواه مارشا بلکبرن نیز با انتشار پستی اعلام کرد که «هرگز به قانونی شدن مهاجرت غیرقانونی رأی نخواهد داد».
آن نظرات، تصویر نادرستی از لایحه ارائه دادند.
این لایحه بیان می‌کرد که اگر به طور متوسط روزانه ۵۰۰۰ یا بیشتر برخورد با مهاجران طی هفت روز متوالی وجود داشته باشد - یا اگر در هر روز ۸۵۰۰ یا بیشتر از این برخوردها وجود داشته باشد - به طور خودکار توسط وزیر امنیت داخلی فعال خواهد شد. در ماه دسامبر - طبق آخرین داده‌های گمرک و حفاظت مرزی ایالات متحده - به طور متوسط روزانه بیش از ۸۰۰۰ برخورد با مهاجرانی که به طور غیرقانونی از مرز بین نقاط ورود عبور کرده بودند، وجود داشت.
لنکفورد در صحن سنا گفت : «مسئله این نیست که ۵۰۰۰ نفر اول [مهاجرانی که در مرز با آنها مواجه می‌شویم] آزاد می‌شوند، این مسخره است. ۵۰۰۰ نفر اول را بازداشت می‌کنیم، بررسی می‌کنیم و سپس اخراج می‌کنیم. اگر تعدادشان از ۵۰۰۰ نفر بیشتر شود، فقط آنها را بازداشت و اخراج می‌کنیم.»
ترامپ در یک پست در شبکه‌های اجتماعی در تاریخ ۵ فوریه نوشت: «فقط یک احمق یا یک دموکرات چپ رادیکال به این لایحه وحشتناک مرزی رأی می‌دهد، لایحه‌ای که تنها پس از ۵۰۰۰ برخورد در روز، اختیار تعطیلی دولت را می‌دهد.»
او در مورد آستانه ۵۰۰۰ برخورد اشتباه می‌کند. اگرچه این آستانه برای فعال‌سازی اجباری اختیارات اضطراری است، اما این لایحه همچنین «فعال‌سازی اختیاری» را به وزیر امنیت داخلی گسترش می‌داد، زمانی که به طور متوسط ۴۰۰۰ برخورد یا بیشتر در طول هفت روز متوالی وجود داشته باشد. گمرک و حفاظت مرزی فقط داده‌های ماهانه ارائه می‌دهد و با نگاهی به داده‌ها در دوران دولت ترامپ، تعداد برخوردها در ماه مه ۲۰۱۹ به آن آستانه رسیده بود، زمانی که میانگین برخوردها ۴۲۸۶ در روز بود.
سناتور کیرستن سینما، که در تدوین این لایحه نقش داشته است، در برنامه «رو در رو با ملت» شبکه سی‌بی‌اس در تاریخ ۴ فوریه گفت : «دلیل اینکه ما این کار [ارائه اختیارات اضطراری] را انجام می‌دهیم این است که می‌خواهیم بتوانیم وقتی سیستم بیش از حد بارگذاری می‌شود، آن را خاموش کنیم تا زمان کافی برای رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی داشته باشیم.»
سینما، یک نماینده مستقل که با دموکرات‌ها در جلسات حزبی شرکت می‌کند، گفت: «بنابراین ما مفادی را در قانون گنجانده‌ایم که اجرای هر یک از این مفاد قانون ما را الزامی می‌کند و دولت بایدن و هر دولت آینده را ملزم به اجرای واقعی این قانون می‌کند. بنابراین، ما آن را الزامی می‌دانیم، نه اینکه اجازه دهیم.»
به عبارت دیگر، در حالی که رئیس جمهور جو بایدن گفته بود که اگر این لایحه تصویب شود، او فوراً از آن اختیار اضطراری استفاده خواهد کرد، در حال حاضر این یک انتخاب نبود - بلکه اجباری بود.
در مورد ادعاهایی مبنی بر اینکه این لایحه روزانه ۵۰۰۰ عبور غیرقانونی را مجاز یا می‌پذیرد، این تحریفی از آنچه در لایحه آمده است، می‌باشد.
ترزا کاردینال براون ، مشاور ارشد مهاجرت و سیاست مرزی در مرکز سیاست دو حزبی، از طریق ایمیل به ما گفت: «این اختیار زمانی لازم‌الاجرا خواهد شد که تعداد ورودها از میانگین پنج هزار نفر در هفت روز گذشته فراتر رود. این عددی نیست که «مجاز به ورود» باشد. این آستانه ورود است که باعث ایجاد اختیار جدید می‌شود.»
براون گفت: «ما در حال حاضر بیش از ۵۰۰۰ عبور غیرقانونی داریم. ما «اجازه نمی‌دهیم»؛ این اتفاق می‌افتد و ما باید با آن مقابله کنیم.»
براون گفت: «این ایده وجود دارد که ما تعداد مهاجرانی را که اقدام به عبور غیرقانونی می‌کنند، کنترل می‌کنیم. ما این کار را نمی‌کنیم. مهاجران (و قاچاقچیان) این را کنترل می‌کنند. ما کنترل می‌کنیم که پس از مواجهه با کسی که قبلاً به طور غیرقانونی از مرز عبور کرده است، چه اتفاقی می‌افتد.»
اختیارات ریاست جمهوری
نکته دیگر در پست ترامپ این است که بایدن «از قبل حق دارد مرز را ببندد.» اما ترامپ سعی کرد مانع از درخواست پناهندگی مهاجرانی شود که به طور غیرقانونی وارد ایالات متحده شده‌اند و در این کار شکست خورد.
چندین جمهوری‌خواه دیگر نیز همین ادعای مشکوک را مطرح کردند. مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان، در پستی در X استدلال کرد که رویه دیوان عالی و مفاد قانون مهاجرت و ملیت ۱۹۵۲ به رئیس جمهور چنین اختیاری می‌دهد. او به بخش ۲۱۲(f) این قانون اشاره کرد که بیان می‌کند یک رئیس جمهور می‌تواند از طریق اعلامیه، «ورود همه بیگانگان یا هر طبقه‌ای از بیگانگان را به عنوان مهاجر یا غیرمهاجر به حالت تعلیق درآورد، یا هرگونه محدودیتی را که مناسب بداند بر ورود بیگانگان اعمال کند» اگر ورود آنها «مضر به منافع ایالات متحده» تلقی شود.
سناتور جونی ارنست در کنفرانس مطبوعاتی یک سناتور جمهوری‌خواه در ۳۱ ژانویه گفت : «شما می‌توانید پس از ماه دسامبر افزایش ورود غیرقانونی مهاجران به مرز ما را ببینید، ۳۰۲۰۰۰ نفر در ماه دسامبر، عبور غیرقانونی از مرز ایالات متحده. با این حال، رئیس جمهور بایدن مرز را نخواهد بست.»
در همان کنفرانس مطبوعاتی، سناتور جمهوری‌خواه استیو دینز به نقل از بایدن گفت که این لایحه به او «اختیار اضطراری جدید برای بستن مرز در صورت اشباع شدن آن» می‌دهد و اگر این لایحه تصویب می‌شد، او فوراً از این اختیار استفاده می‌کرد. با این حال، دینز گفت : «و بیایید کاملاً واضح باشیم، رئیس جمهور بایدن می‌توانست اکنون از اختیارات اجرایی خود برای متوقف کردن آن استفاده کند، اما او امتناع می‌کند.»
تلاش ترامپ برای «بستن» مرز
در نوامبر ۲۰۱۸، همزمان با انتشار گزارش‌هایی مبنی بر عبور « کاروانی » از مهاجران آمریکای مرکزی از طریق مکزیک به سمت مرز ایالات متحده، ترامپ اعلامیه‌ای صادر کرد که ورود مهاجران را ممنوع می‌کرد، مگر اینکه از مبادی ورودی وارد شوند. در همان روز، دولت مقررات جدیدی وضع کرد که بر اساس آن، کسانی که به طور غیرقانونی بین مبادی ورودی وارد ایالات متحده می‌شدند، واجد شرایط پناهندگی نبودند.
اعلامیه ترامپ تا حد زیادی به بخش ۲۱۲(f) از قانون مهاجرت و تابعیت آمریکا (INA) متکی بود ، همان بخشی که جانسون در پست خود در شبکه‌های اجتماعی به آن استناد کرد و استدلال کرد که بایدن از قبل اختیار «بستن» مرز جنوبی را داشته است.
با این حال، دادگاه‌ها مانع از تلاش ترامپ شدند.
یک قاضی دادگاه منطقه‌ای فدرال در کالیفرنیا پس از اینکه به این نتیجه رسید که منع مهاجرانی که خارج از مبادی ورودی تعیین‌شده وارد می‌شوند، از درخواست پناهندگی، نقض قانون مهاجرت فدرال، قوانین بین‌المللی و «نیت صریح کنگره» است، به‌طور موقت تلاش ترامپ را متوقف کرد.
قاضی نوشت: «صرف نظر از محدوده اختیارات رئیس جمهور، او نمی‌تواند قوانین مهاجرت را برای تحمیل شرطی که کنگره صراحتاً ممنوع کرده است، بازنویسی کند.»
دادگاه تجدیدنظر ایالات متحده در دسامبر ۲۰۱۸ با رأی ۲ به ۱ ، درخواست اضطراری دولت ترامپ برای تعلیق دستور دادگاه منطقه‌ای را رد کرد . دولت ترامپ به دیوان عالی کشور شکایت کرد ، اما درخواست آن برای تعلیق حکم دادگاه منطقه‌ای مبنی بر جلوگیری از اجرای این سیاست رد شد .
دنیس گیلمن، مدیر مشترک کلینیک مهاجرت و استاد حقوق در دانشگاه تگزاس در آستین، از طریق ایمیل به ما گفت: «رئیس جمهور طبق ماده ۲۱۲(f) اختیار بستن مرز را ندارد. این ماده قانونی، ممنوعیتی برای ورود افراد خاص یا دسته‌های خاصی از افراد ایجاد می‌کند. این ماده اجازه بستن مرز و جلوگیری کامل از ورود همه افراد به مرز را نمی‌دهد.»
گیلمن گفت، مفاد قانون مهاجرت و تابعیت «کاملاً روشن می‌کند که همه افرادی که به مرز می‌رسند یا وارد ایالات متحده می‌شوند، صرف نظر از وضعیتشان، در صورت ابراز ترس از بازگشت به کشورهای خود، باید درخواست پناهندگی‌شان بررسی شود.» «این مفاد را نمی‌توان به سادگی با ماده ۲۱۲(f) لغو کرد. طبق قانون فعلی، باید به آنها ترتیب اثر داده شود و پناهجویان باید بتوانند درخواست‌های خود را ارائه دهند.»
کمی بیش از یک سال پس از آنکه دادگاه‌ها اعلامیه او را مسدود کردند، همزمان با شیوع بیماری همه‌گیر، ترامپ به قانون ۴۲ ، یک قانون بهداشت عمومی، استناد کرد که به مقامات مرزی اجازه می‌داد بسیاری از کسانی را که سعی در ورود غیرقانونی به کشور داشتند، حتی کسانی که درخواست پناهندگی کرده بودند، فوراً بازگردانند. هنگامی که وضعیت اضطراری بهداشت عمومی فدرال برای کووید-۱۹ پایان یافت ، بایدن در ماه مه ۲۰۲۳ قانون ۴۲ را لغو کرد .
براون خاطرنشان کرد که قانون شماره ۴۲ در دادگاه به چالش کشیده شد، «و حداقل یک دادگاه حکم داد که نمی‌توان از آن برای جایگزینی قانون مهاجرت استفاده کرد.»
براون گفت: «پرونده داشت به دیوان عالی کشور ارجاع داده می‌شد که بایدن با بی‌اعتبار کردن پرونده، آن را مختومه اعلام کرد. اما حتی طبق قانون شماره ۴۲، ما همه را بازداشت کردیم تا هویت و بررسی‌های امنیتی را انجام دهیم و سپس تصمیم بگیریم که چه زمانی/چگونه می‌توانیم آنها را از کشور خارج کنیم. ترامپ مجبور شد برخی از مهاجران را در داخل کشور آزاد کند، زمانی که مکزیک آنها را پس نمی‌گرفت یا ما نمی‌توانستیم آنها را به کشورهایشان برگردانیم. هر گونه اختیارات مرزی، هر چقدر هم که سختگیرانه باشد، می‌تواند بی‌اعتبار شود اگر ما به سادگی منابع لازم برای اعمال این اختیارات بر تعداد ورودی‌ها را نداشته باشیم.»
کارشناسان حقوق مهاجرت می‌گویند لایحه پیشنهادی سنا به بایدن این اختیار را می‌داد که بسیاری از کسانی را که به طور غیرقانونی وارد کشور شده و درخواست پناهندگی کرده‌اند، به سرعت اخراج کند.
کاتلین بوش-جوزف ، وکیل و تحلیلگر سیاسی در موسسه سیاست مهاجرت، در مصاحبه تلفنی به ما گفت که اگر این لایحه به قانون تبدیل شود ، بایدن «می‌تواند مانع از درخواست پناهندگی افراد شود و به سرعت تعداد زیادی از افراد را اخراج کند. شاهد بازگشت افراد بسیار بیشتری خواهید بود.» با این حال، این لایحه همچنان به برخی از مهاجرانی که از طریق مبادی ورودی تعیین‌شده وارد می‌شوند، اجازه درخواست پناهندگی می‌دهد.
براون گفت، بخش ۳۳۰۱ لایحه سنا - بخشی که به اختیارات اضطراری مرزی می‌پردازد - «قانون مهاجرت را تغییر می‌دهد تا یک مرجع مرزی موقت ایجاد کند که بسیار شبیه به عنوان ۴۲ عمل کند، تا امکان اخراج فوری مهاجران را فراهم کند و به آنها فرصت درخواست هرگونه راهی برای اقامت در ایالات متحده را به جز در شرایط بسیار محدود ندهد.» و به گفته او، این امر «نوع دعاوی حقوقی که عنوان ۴۲ با آن مواجه بود را از بین می‌برد.»
تلاش‌های گذشته برای «بستن» مرز
گزارش سرویس تحقیقاتی کنگره از آوریل ۲۰۱۹، چهار مورد از محدودیت‌های ورودی را بررسی کرد: بسته شدن کامل مرز جنوبی در روز ترور جان اف کندی؛ بسته شدن نه بندر ورودی برای چند روز پس از ربودن یک مأمور اداره مبارزه با مواد مخدر در مکزیک در سال ۱۹۸۵؛ و محدودیت‌های اعمال شده توسط رئیس جمهور ریچارد نیکسون به عنوان بخشی از « عملیات رهگیری » در سال ۱۹۶۹ و رئیس جمهور جورج دبلیو بوش در پی حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر، که هر دو «عمدتاً شامل بازرسی‌های گسترده‌ای بودند که ترافیک مرزی را متوقف کردند». در این گزارش آمده است که هیچ یک از این اقدامات اجرایی «باعث ایجاد چالش‌های قانونی که دادگاه‌های فدرال را ملزم به ارزیابی اختیارات اجرایی برای این اقدامات کند، نشد.»
این گزارش همچنین به تکرار ممنوعیت سفر ترامپ اشاره کرد که اتباع برخی از کشورهای ایران، لیبی، سومالی، سوریه، یمن و کره شمالی را از دریافت ویزا برای سفر به ایالات متحده محدود می‌کرد و در نهایت توسط دیوان عالی ایالات متحده تأیید شد.
به گفته ویلیام ای. استاک ، رئیس سابق انجمن وکلای مهاجرت آمریکا، حکم دیوان عالی «فقط در مورد «مهاجران و غیرمهاجران»، افرادی که ویزای دائم یا موقت ایالات متحده برایشان صادر شده است، اعمال می‌شود و به رئیس جمهور اجازه می‌دهد در صورتی که این افراد قبلاً ویزا دریافت کرده‌اند، از ورود آنها جلوگیری کند، یا در صورت واجد شرایط بودن در اعلامیه، ویزایی را که در غیر این صورت مستحق آن بودند، رد کند.»
استاک از طریق ایمیل به ما گفت که وضعیتی که بایدن را در مرز جنوبی گیج کرده، متفاوت است.
استاک گفت: «با این حال، در مرز جنوبی، رئیس جمهور بایدن با مهاجرانی مواجه است که نه ویزای موقت دارند و نه ویزای دائم برای ورود به ایالات متحده، و به همین دلیل نه به دنبال «ورود به عنوان مهاجر» هستند و نه به دنبال «ورود به عنوان غیرمهاجر»، که می‌توان با استفاده از مجوز 212(f) آن را به حالت تعلیق درآورد. در عوض، چنین افرادی معمولاً به دنبال ارائه درخواست محافظت از آزار و اذیت در کشورهای خود - پناهندگی - هستند و قانون صراحتاً به هر شخصی که از نظر فیزیکی در ایالات متحده حضور دارد، از طریق یک بندر ورودی به ایالات متحده می‌رسد، یا به مرز ایالات متحده غیر از یک بندر ورودی می‌رسد، اجازه می‌دهد تا درخواست پناهندگی ارائه دهد.»
یادداشت سردبیر: FactCheck.org تبلیغات را نمی‌پذیرد. ما به کمک‌های مالی و کمک‌های فردی افرادی مانند شما متکی هستیم. لطفاً کمک مالی را در نظر بگیرید. کمک‌های مالی با کارت اعتباری را می‌توان از طریق صفحه «کمک مالی» ما انجام داد . اگر ترجیح می‌دهید با چک کمک کنید، به آدرس زیر ارسال کنید: FactCheck.org، مرکز سیاست عمومی آننبرگ، خیابان 202 جنوبی 36، فیلادلفیا، پنسیلوانیا 19104.
No comments:
Post a Comment